این باشگاهداری مایه خجالت است! - وبلاگ پردیس وب

به گزارش وبلاگ پردیس وب، در حالی که در جهان تقریباً یک مدل در حال اجراست در فوتبال ایران کسی حرفی از کاهش دستمزدها نمی زند.

سامان موحدی راد| کرونا ویروس علاوه بر تهدید سلامت جامعه اقتصاد فوتبال را هم به شدت تهدید نموده است. تقریباً باشگاه های فوتبال در سرتاسر جهان، به غیر از ایران، درآمدشان را از دست داده اند و ادامه این شرایط می تواند تهدیدی برای حیات شان باشد. لغو همه رقابت ها موجب شده تا تیم ها از درآمد حاصل حق پخش، بلیت فروشی و تبلیغاتشان که مهمترین ممر درآمد و راه ادامه حیاتشان بود محروم شوند.

این کاهش شدید در بودجه باشگاه ها موجب شده تا خیلی از باشگاه ها به دنبال کاهش دستمزد بازیکنان و کادر فنی شان باشند تا از این طریق بتوانند کمی هزینه های باشگاه را مدیریت نمایند. موضوعی که البته در بسیاری از نقاط جهان با همراهی بازیکنان هم همراه بود و تیم های عظیم و کوچک زیادی از توافق بر سر کاهش دستمزدها حرف زده اند.

در انگلستان صحبت از کاهش 50 درصدی دستمزد در میان است و از اسپانیا خبر رسیده که بازیکنان تیم با کاهش 70 درصدی دستمزدها موافقت نموده اند. موضوع این است که همه دریافته اند در این مقطع حساس بحث حیات و ممات باشگاه های فوتبال در میان است.

بعضی پیش بینی نموده اند بحران ناشی از ویروس کرونا تنها در انگلستان به هر یک از باشگاه های عظیم 750 میلیون پوند ضرر خواهد زد. سازوکار مسأله هم بسیار روشن است. مهم ترین محل درآمد باشگاه از حق پخش تلویزیونی است و وقتی مسابقه ای درکار نباشد، حق پخشی هم درکار نیست.

در حال حاضر در انگلستان میان باشگاه ها و پخش نماینده های عظیمی چون اسکای اسپورت بحث در میان است که ضرر ناشی از لغو مسابقات را چطور پرداخت نمایند. در آسیا هم کنفدراسیون فوتبال آسیا در کوشش است تا برای کاهش فشارها از روی باشگاه ها بخشی از دستمزد بازیکنان را کاهش دهد.

در حالی که در جهان تقریباً یک مدل در حال اجراست در فوتبال ایران کسی حرفی از کاهش دستمزدها نمی زند. دلیلش البته واضح است. اینجا همه می دانند فوتبال دولتی است و پولش نه از بخش خصوصی و خود باشگاه که از خزانه دولت می آید و وقتی چنین است کسی هم به خودش اجازه نمی دهد برای باشگاهش دلسوزی کند یا با از خودگذشتگی به باشگاهش یاری کند.

اینجا نه حق پخش مهم است نه بلیت فروشی. مسابقات اکثراً در روزهای وسط هفته برگزار می گردد که تماشاگر کمتری به استادیوم برود و قرارداد حق پخش هم برخلاف همه جای جهان که گران ترین قرارداد است، خیلی ارزان و دم دستی بسته می گردد. تازه شایعاتی هم می گوید که خیلی ها منتظرند تا کرونا را بهانه نمایند و رقابت ها را کاملاً تعطیل نمایند تا به وضع بدهی میلیاردی سرخابی ها برسند. در چنین شرایطی طبیعی است که فوتبال ما فارغ از هیاهوی جهان سر در سودای دیگری داشته باشد.