ضرورت تحقیقات درباره تاثیر واکسن سل گاوی بر کرونا در کشور
به گزارش وبلاگ پردیس وب، محققان در مقاله ای با اشاره به پژوهش هایی که تا به امروز در جهان در مورد تاثیر واکسن سل گاوی بر پیشگیری و کنترل کرونا صورت گرفته، خواهان تحقیقات دانشگاه های علوم پزشکی ایران بر روی این موضوع شدند.
به گزارش وبلاگ پردیس وب به نقل از ایسنا، پاندمی بیماری نوپدید کووید-19 تا این لحظه بیشتر نقاط دنیا را درگیر نموده است. تا به امروز هیچ درمان و واکسن کاملا اثربخشی برای این بیماری به دنیا عرضه نشده است و گروه های تحقیقاتی واکسن سازی از زمان طولانی و سختی ساخت واکسن برای این بیماری خبر داده اند. دو محقق با انتشار مقاله ای ضرورت انجام فوری پژوهش های اپیدمیولوژیک و ارزان قیمت و کوتاه مدت در ایران برای نقش واکسن BCG در پیشگیری و کنترل کرونا را بیان نموده اند.
در این پژوهش که توسط محمد زکریا پزشکی، از مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه تبریز و احسان شجاعی فر، عضو بورد ایمن شناسی پیوند اعضا و سلول درمانی شبکه دنیای آموزش و پژوهش علمی صورت گرفته، آمده است: در میان انواع روش های تقویت سیستم ایمنی، ساده ترین، بی خطرترین و در دسترس ترین گزینه با مدت اثر طولانی، تزریق واکسن سل گاوی ضعیف شده یا BCG است. چرا که معین شده است این واکسن جدای از نقش اصلی خود برای ایجاد محافظت علیه بیماری سل می تواند با تقویت سیستم ایمنی ذاتی برای ایجاد پاسخ اولیه قوی و افزایش فراوری اینترفرون گاما و اینترلوکین 12، تعادل لنفوسیت های کمکی T را به سمت TH1 تغییر دهد.
نویسندگان این مقاله می گویند: بر اساس این اثرات غیراختصاصی، واکسن BCG در سرطان مثانه، ملانوما، آتوپی و آسم، مالاریا و سایر بیماری های عفونی غیرمایکوباکتریایی دستگاه فوقانی تنفس نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
در بخش دیگری از این مقاله، با اشاره به مطالعات اکولوژیک در خصوص ارتباط واکسن BCG و کووید-19 گفته شده است: در جریان پاندمی اخیر، یک مطالعه منتشر شده در وب سایت ویژه مقالات داوری نشده نشان داده است تفاوت چشم گیری در میزان مرگ و میر ناشی از کووید-19 در کشورهایی که برنامه واکسیناسیون همگانی BCG دارند و کشورهایی که سالهاست این برنامه را حذف نموده اند یا تزریق BCG را فقط برای افراد در معرض خطر انجام می دهند (برنامه واکسیناسیون سراسری ندارند)، وجود دارد.
بر اساس داده های این مقاله، در یک مطالعه مشابه با مورد فوق، با مقایسه داده های مربوط به کووید-19 در 178 کشور، تفاوت حدود 10 برابری میزان مرگ و میر و ابتلا میان کشورهای دارای برنامه واکسیناسیون BCG و کشورهایی که هیچ وقت واکسیناسیون گسترده نداشته اند، مشاهده شده است.
نویسندگان این مقاله می گویند: یک مطالعه داوری نشده ارتباط بین پیامد کووید-19 و برنامه واکسیناسیون BCG در کشورهای مختلف را در گروه های سنی مورد آنالیز قرار داده است و این ارتباط را در افرادی که حدبیشتر 15 سال قبل BCG دریافت نموده اند، قوی برآورد نموده است. مطالعه دیگر این ارتباط را ضعیف و مرزی برآورد نموده است.
محققان پس از اشاره به تاریخچه واکسیناسیون BCG در ایران و دنیا بیان می نمایند: اگر چه مطالعات متعدد اکولوژیک ارتباط برنامه واکسیناسیون و میزان مرگ و میر و ابتلا در کشورهای مختلف را مورد آنالیز قرار داده اند، ولی نتایج متنوع و متناقض بوده و ممکن است متغیرهای مخدوش نماینده در این مطالعات دخالت داشته اند.
در این پژوهش آمده است: با توجه به برنامه کشوری واکسیناسیون BCG در ایران و ضعف مطالعات اکولوژیک صورت گرفته در کشورهای دیگر، به دانشگاه های علوم پزشکی پیشنهاد می گردد برای آنالیز بهتر نقش احتمالی واکسن BCG در کاهش ابتلا و مرگ ومیر کووید-19 و همچنین روشن شدن سوال مهم مطرح شده در مطالعه مروری اخیر مجله نیچر مبنی بر مدت زمان باقی ماندن اثر محافظتی تزریق این واکسن، مطالعات اپیدمیولوژیک در ایران از نوع مورد-شاهدی، هم گروهی، تحلیل بقا آغاز گردد و بر اساس نتایج آن ها در خصوص انجام یا عدم انجام کارآزمایی های بالینی و در نهایت اثربخشی واکسیناسیون همگانی و یا واکسیناسیون گروه های خاص تصمیم گیری گردد.
این پژوهش در دومین شماره نوزدهمین دوره نشریه پایش منتشر شده است.
منبع: جام جم آنلاین