علیرضا بیرانوند و درد بی براری! - وبلاگ پردیس وب

به گزارش وبلاگ پردیس وب، وقتی همین نهاد در سال های گذشته چند جایزه به ایران داد هم همین حرف ها را زدیم؟ نکند آن موقع فدراسیون فوتبال ایران پول و رشوه داد؟ یا آن موقع فرشته های عادل و پاک دست مسئول انتخاب بهترین ها بودند؟

وبلاگ پردیس وب؛ احسان محمدی- سهم ما این بار از جوایز بهترین های آسیا نگاه شد. زل زدیم به جایزه دریافت دیگران. مثل همواره باز قصه حق ما رو خوردن، توطئه و لابی بود، اینا با ما خوب نیستن، تا مثل عرب های خلیج فارس پول ندیم جایزه نمیگیریم، کنفدراسیون فوتبال آسیا فاسده، چیزی از ارزش های ما کم نشد و ... را تکرار کردیم اما باز هم به ما جایزه ندادند!

در اینکه نهادهایی مثل فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا از سلامت برخوردار نیستند کسی شک ندارد. در اینکه احتیاج به لابی و چانه زنی هست شکی نیست، در اینکه ما مدیران صاحب نفوذ اندکی در آسیا داریم شکی نیست، در اینکه علیرضا بیرانوند تقریباً تنها بود شکی نیست اما جایی که ثروت، شهرت و قدرت نفوذ اینطور کنار هم قرار بگیرند حتماً فساد شکل می گیرد اما وقتی همین نهاد در سال های گذشته چند جایزه به ایران داد هم همین حرف ها را زدیم؟ نکند آن موقع فدراسیون فوتبال ایران پول و رشوه داد؟ یا آن موقع فرشته های عادل و پاک دست مسئول انتخاب بهترین ها بودند؟

می گویند اولین شرط حل هر مسئله ای پذیرش است. اینکه بپذیریم مسئله ای هست. این دست حاشا کردن ها در همه ابعاد نشان می دهد ما همواره دنبال عامل بیرونی هستیم که مسائل را گردنش بیندازیم و خیال مان راحت گردد که ما خوبیم و دیگران با توطئه و بد طینتی قصد ندارند اجازه بدهند جایزه بگیریم. این یعنی افتادن در دور باطلی که نهایت ندارد.

علیرضا بیرانوند یک ستاره تمام عیار در فوتبال آسیاست. بازیکنی که زندگی اش بیشتر به یک فیلم سینمایی هالیوددی- بالیوودی شباهت دارد. احتیاجی به تعریف و تمجید ندارد، عملکردش نشان می دهد که چه الماسی داریم اما او متولد 1371 است. سالی که پاس قهرمان باشگاه های آسیا شد! از آن سال تا امروز هیچ تیم باشگاهی از ایران جام باشگاه ها را فتح نکرده است. تیم ملی ایران هم آخرین بار در سال 1355 قهرمان جام ملت های آسیا شده است. سه سال قبل از آنکه پدر علیرضا بیرانوند به جهان بیاید! (طبق کارت ملی پدر بیرانوند متولد 1358 است). چرا انتظار داریم وقتی در باشگاه ها و جام ملت ها عنوان کسب نمی کنیم جایزه بهترین بازیکن آسیا را به ما بدهند؟ حق دیگران نیست که این عناوین را به دست آورده اند؟

در سال های گذشته علی دایی، خداداد عزیزی، مهدی مهدوی کیا و علی کریمی از ایران این جایزه را برده اند. بازیکنانی که در عصر خودشان هیولا بودند. درست مثل ماجد عبدالله، کیم جو سونگ، هیدتوشی ناکاتا، کازیوشی میورا، سرور جپاروف، احمد راضی و ... که کسی نمی توانست بر کیفیت آنها چشم بپوشد.

یادمان نرود که از سال 2011 به دلیل عدم استقبال بازیکنان شاغل در لیگ های اروپایی و آمریکایی از مراسم بهترین های آسیا؛ کنفدراسیون فوتبال آسیا بخش جایزه مرد سال آسیا را را به دو بخش بهترین فوتبالیست آسیایی شاغل در لیگ های آسیایی و بهترین فوتبالیست آسیایی شاغل در لیگ های غیر آسیایی تقسیم کرد که از نظر اهمیت جایزه بهترین بازیکن شاغل در لیگ های آسیایی به دلیل حضور برندگان جایزه در مراسم و دریافت جایزه خود از اهمیت بالاتری برخوردار است ولی گویای تمام حقیقت نیست.

بر اساس همین سیاست عجیب ستاره هایی مثل شینجی کاگاوا (منچستریونایتد)، یوتو ناگاتومو (اینترمیلان)، مایل جدینیاک(کرستال پالاس)، سون هیونگ مین (تاتنهام)، شینجی اوکازاکی (لسترسیتی) و ماکوتو هاسبه (اینتراخت فرانگفورت) هنوز بهترین بازیکن فوتبال آسیا نشده اند و جایزه حاشیه ای بهترین بازیکن شاغل در لیگ های غیرآسیایی را به دست آورده اند. یعنی اکرم عفیفکه سال جاری بهترین بازیکن فوتبال آسیا لقب گرفت از بهترین های آسیا که در اروپا توپ می زنند نادیده بهتر است؟ واقعاً این جایزه معتبر است؟ یعنی الان اکرم عفیف بهترین بازیکن فوتبال قاره است؟!

آخرین باری که ما این جایزه پر وسوسه را به دست آوردیم 2004 با علی کریمی بود. او بالاتر از علا هبیل بازیکن بحرین و شنسوکه ناکامورای ژاپنی که برای رجینا توپ می زد ایستاد. در واقع تا قبل از 2011 این جایزه واقعی تر بود و برندگان می توانند ادعا نمایند که واقعاً بهترین بازیکن قارع بودند. احتمالاً کسانی می گویند که چون دست مان به گوشت نرسیده حالا بهانه می آوریم بو می دهد.

علیرضا بیرانوند تنها دروازه بان ایرانی است که خودش را تا این مرحله بالا کشیده، اگر خطا نکنم هرگز نام هیچ دروازه بانی در میان سه گزینه نهایی بهترین بازیکن آسیا قرار نگرفته است، از این اتفاق باید راضی بود و او را تحسین کرد اما اگر جایزه می خواهیم به جای بهانه جویی و متهم کردن این و آن، باید در لیگ قهرمانان باشگاه های آسیا و جام ملت ها قهرمان شویم. علیرضا بیرانوند این جایزه را به دست نیاورد چون به تنهایی نمی توانست پرسپولیس و ایران را قهرمان کند.

بی براری اصطلاحی است که لُر زبان ها وقتی از تنهایی و بی کسی به تنگ می آیند به زبان می آورند. معادل بی برادری.